In de jaren na zijn kruisdood zijn Jezus’ leerlingen Maria gaan zien als hun moeder. Bedroefd komen ze dan ook samen bij haar graf als ze vernemen dat zij is gestorven. Groot is hun verbazing als ze vaststellen dat het graf leeg is. Kijk: zwierige engeltjes stuwen Maria met bravoure in de richting van de hemel. Boven het schilderij wacht haar een welkomstcomité. Vader, Zoon en Heilige Geest bereiden haar een koninklijke ontvangst. Wie gekoesterd heeft, zal gekoesterd worden.
Tenhemelopneming van Maria
Het meer in mij vloeit uit een ander meer,
beneden, voort. Het is niet vergelijkbaar groot.
Het is een woord, waarvan de diepte anders is.
Je kunt erin verdrinken, maar je gaat niet dood.
Zijn oorsprongen verwisselbaar? Alles stroomt
ook naar boven, want wateren zijn van hun bron
al evenzeer de bron. Begin dat nooit begon.
Eeuwig is er een rivier, niets blijvends, tussenin.
Mijn meer is niet beneden. Beneden reflecteert
de zon, de schittering van het verleden. Je naam,
in water opgeschreven, vervalt nog niet daarom.
Tenhemelopneming van Maria
Rubens heeft naast dit schilderij ook het altaarmeubel ontworpen waarin het schilderij centraal stond. Dit altaar is echter verloren gegaan aan het einde van de achttiende eeuw. Het paneel werd tijdens deze woelige periode van de Franse overheersing naar Parijs gevoerd. Toen de Tenhemelopneming van Maria in 1815 terug naar De Kathedraal kwam, moest een nieuw altaar worden gemaakt. Stadsarchitect Jan Blom nam het ontwerp voor zijn rekening. Het resultaat is een collage van gerecycleerde elementen dat het verhaal achter het ontwerp van Rubens toch respecteert.
Tenhemelopneming van Maria
Dit meesterwerk van Rubens gaat over thuiskomen. Christenen hopen hun ware thuis te vinden bij God. Je ziet hoe Maria na haar dood op weg is naar God. Met veel zwier maakt ze met de hulp van enthousiaste engelfiguren een opwaartse beweging in de richting van het licht. Het verhaal eindigt niet aan de bovenkant van het schilderij. Hogerop zie je een halfreliëf met God, Vader, Zoon en Heilige Geest. De Vader en de Zoon dragen een kroon waarmee ze Maria zullen ontvangen. Maria kijkt omhoog en kan God al zien. Ze zal door de lijst van het schilderij breken en thuiskomen in de hemel, waar God op haar wacht. Wat een vreugde als ze daar herenigd wordt met haar zoon, wiens dood haar zoveel pijn had gedaan.
